Скопје на жар

прекинувам длабок блого-мораториум да споделам впечатоци од Скопје Гори 2011

Не можам да останам ладнокрвен на тоа што го видов вчера, па мора овде да се „испразнам“.

Авалон успеале да ги договорат ланските chart-breakers Hurts за концерт во Скопје, ама поради тоа што нивните настапи траат 50 минути решиле да ги вклопат во Фестивалско пакување.

Направиле солиден лајнап за подршка на британците (S.A.R.S., Elemental, Gramophondzije и Чалгија Саунд Систем).

Објавија прецизен тајминг 2-3 дена пред концертот.

Сето тоа личи на добра основа за да лупнат и цена од 15€.

Арно ама...

Освен што се погрижиле настапот на Hurts да звучи како што треба, не направија НИШТО друго.

Фестивалот каснеше саат-и-кусур иако Чалгија СС беа на сцената. Тотално расштимано озвучување. Еден куп луѓе и се изредија на миксетата, дури дојде и Доријан (член на Чалгија).

Некако подесија и во 9:20 почнаа.

Нив секако не им е баш место во Метрополис. Веројатно да се одржеше фестивалот на Кале (нели, поради временски неприлики беше префрлен на саем) ќе беше поинтересно, вака...

Башка тогаш во салата имаше 284 гледачи па ечеше ехо.

Само 5-6 минути по крајот на Чалгаџиите почнаа САРС, веројатно оти не делат инструменти со нив, па озвучувањето требаше да е подесено од претходно. Арно ама не беше, па посведочивме дузина тешки дисторзии и фонии. Дечките избрзаа да го исвират планираното за да ја ослободат сцената во 23:00 за „ѕвездите“.

Тука иде и проблемот што најмногу ми сметаше. За да им се излезе во пресрет на принципиелните англичани и да си го одржат настапот во дефинираните 23:00 Елементал беа префрлени после нив. Океј, ќе си кажеш ништо-страшно. Ама затоа-потоа.

Иако беа во грч, по мое, САРС треба уште малку да ги извежбаат и уиграат песните и аранжманите од новиот албум (кој инаку мене ептен ми легна. одлично, одлично сработено). Сепак, успешно ја анимираа веќе насобраната публика (некои си иљада-и-пе-шесто) и мене ме изненадија со некои нови интересни аранжмани на некои од нивните песни.

Hurts имаа сосем коректен настап. Иако се премногу уфилмани и на моменти „глумат-лудило“, сепак добро звучеа. И озвучувањето за нив беше одлично. Нормално, педесетина минути и еден режиран бис е доволно за „да се запознаеме“. Им посакувам успешен и втор албум, иако мислам дека сепак ќе си останат one-hit-wonder. Може веќе имаше две илјади луѓе во Метрополис.

Откако завршија, останаа бедни пет-шестотини за настапот на Елементал. Сум бил на свирки на овој бенд (Хавана, летна и зимска) каде што сами имаа повеќе публика, но ете, оние кои останавме пробавме да се забавуваме.

Проба и бендот. Како и секогаш јаки и енергични. Ама: „факин-шит“ озвучување. Првите 3 песни не се разликуваше дали пее Реми или Shot. Се слушаа само басот и гитарата. Другото дисторзија.

Се наштимаа некаде на средина на настап, ама од такт ги извади и нив, а и мене тоа што идиотите од Hurts за време на цел настап си ги расчистуваа нивните остатоци од сцена. Пакуваа звучници, демонтираа тапани, клавијатури, ѓаволи-бесови.

Реми не додржа и им објасни: „Јебеш британци ако не ти ја ослободуваат сцената“ (мој слободен превод). Овде мораше организаторот поинаку да реагира. Вака, покрај британците и Авалон не ги испочитува Елементал.

Тоа е. Јас си отидов после нив, веќе беше 1:30. Не знам, ама веројатно на Грамофонџије имаше 96 луѓе во публика.

На крај да додадам, наливно пиво 0,33l беше 100 денари, наливна 0,25l Coke беше 50, ама дечките на 2 шанка ми кажаа: Немаме ситно. Па не земав.

Резиме: Наместо фестивал, ова пак испадна само настап на Hurts. Може ќе кажат од Авалон дека за 15€ сме биле најпривилегирани во Европа за да видиме такви ѕвезди, ама сигурен сум дека и Hurts видоа најмалку публика.

Освен нив, дисторзии, фонии, скапо и празно.

Ептен празно.

Не беше ни „Скопје на жар“, ами „Скопје на свеќа“.